Mantarîyem Şiiri - Muzaffer Yıldırım

Nice süslü vapurlar
Gelip geçti de önünden
Ne kuşlar uçtu da
Başının üstünden
Silkip de tabanını
Sağ yanını
Sol yanını
Çıkamadı yerinden

Sen ki yalı kazığım

Düğünler düğünde
Her üç öğünde
Bayramlar bayram
Ne bir güzele sevdalı
Ne de resmine hayran
Elle gelen düğün bayram

Sen ki ekşi ayranım

Gözleri gün boyu
Takılır bir noktaya
Başını vura vura
Çivi çakar tahtaya
Sonra da bakar pel pel
Çağırırım hadi gel
Gelemez bu bedenle
Başka bir nedenle

Sen ki tavan merteğim

Şu sonsuz uzayda
Boş yere yer kaplar
Biraz ilerlese öne doğru
Bari kapansa kapılar
Fuzulî işgale uğramasa
Tek kişilik odalar

Sen ki bulgur dibeğim

Tut elimden,tutmaz
Çık kolumdan,çıkmaz
Çekil yolumdan,yıkılmaz
Ağla ağlamaz
Gül gülmez
Kıymet de bilmez

Ya gel kon başıma
Telim ol tek kaşıma
Ya da terk et git
Zehir katma aşıma

Sen ki kapı kilidim

Çıksa oturamaz
Sırça köşke
Canım veririm
Alsa keşke
Aklı bile ermedi
Aşka meşke

Gayrî sen ellerin ol
Sen ki farfariyemsin
Ömür kavağım dibinde
Çürük Mantarîyemsin..

Muzaffer Yıldırım

20 Şubat 2010