Mantar Şiiri - İdris Çetin

Yağmur, güneş, toprak;
Islak çalılar, çayırlar;
Dikenli kevenler,
Ağır ve olgunlaşmış,
Ağır başlı buğdaylar.
Çörek gibi kabaran,
Şemsiye gibi açılmış,
Beyaz mantarlar…
Bu çalının dibi,
Ot ve çayırların yanı,
Her yer mantar kaynıyor,
Koşun buraya gelin!
Burası kocaman bir evlek!
Mantarlara bakın!
Şu, şu, şu benim,
Şunlar da senin olsun.

Buraları iyi arayın!
Burada daha çok mantar var!
Kabaran toprakları,
İncitmeden tarayın.
Koşun buraya gelin!
Benim mantarlarımı toplayın.
Mantarlarım; protein, besin kaynağı
Kanlıca, evlek mantarı,
Beyaz çalı mantarı,
Ya da yer yaran,
Hepsi burada kaynıyor,
Yuva yapıp, çadır kurmuş,
Dost olmuşlar,
Köy, kent, şehir kurmuşlar…
Yaratanına şükürden,
Geri kalmamışlar.
Hepsi de duâ ediyor,
Engin tefekküre dalıyor…

Yüce Allah’ın bize verdiği,
En güzel nimetlerdensin mantar.
Dağları ve mantarları seviyorum,
Mantar pilavına ve suyuna,
Bayılıyorum…

12. 06. 2007
Yukarı Çulhalı
Akdağmadeni