Mantar Şiiri - Alper Kürük

Güzellik tuzağınla bir edip câzibeni
Mantar güzelliğinde zehrini saklıyorsun,
Çoklarını öldürdün en son öldürdün beni
Öldürüp de geçiyor dönüp de bakmıyorsun...

Göğün gürlemesiyle ruhun yer üstü çıkar
Su damlacıklarıysa üstünden süzülen ter,
Bileni zehirliyi zehirsizden ayıklar
Kimi bilir geçinir o zehirlisini yer...

Zehrini saklamayı bilenlerden korkmalı...
Günah da sevap gibi işlenmez ki âşikâr...
Tatlısı olmayanın zehirdir bütün malı
Her satıcı malını allar, pullar da satar...