Mansur Olunca Şiiri - Sadık Softa

Yesevi’nin Ocagi’nda pişmişim,
Yüreklerde sevgi imiş, aşkmışım,
Sevda pınarından gönle akmısım,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Avuçlarım, Peygambere özenmiş,
Rüyalarım güzellikle bezenmiş,
Nefsim kendisiyle savaşıp, yenmiş,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Kutlu Dağ'da eritmişim kibiri,
Anadolu rüyaların tabiri,
Yesevi’dir gönüllerin tek biri,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Kirklarla kanatlı Kürşad olmuşum,
Pirlere karışıp, pür şad olmuşum,
Yeni Türk yurduyla irşad olmuşum,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Hep gönüller kudretimden kavrulmuş,
Ak süt ile bu hamurum yogrulmuş,
Satuk Buğra Hanla birden dogrulmuş,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Tekinler büyümüş, Alpler yarışmış,
Abdal, Abdalan-ı Rum’la tanışmış,
Üçler, Beşler, Yedilerle karışmış,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Alparslan’ın kefeninde nurlanmış,
Gazi Osman çınarında durlanmış,
Anadolu Hisarı’nda surlanmış,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Edebalı adlı çınar olmuşum,
Ben dünyaya Türk olarak doğmuşum,
Anadolu toprağında kulmuşum,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Çerağımı söndürmemiş rüzgarlar,
Gönlüm doyurmamış, yüce diyarlar,
Gönlüm Yunus gibi; yadlar uyarlar,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Dedem Korkut Ata, hala seslenir,
Sözlerime koca tarih yaslanır,
Büyük Asya, sesim ile seslenir,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Ay-yıldızın gölgesinde durmuşum,
Yigitlikle beratımı almışım,
On altı yıldızlı büyük tuğmuşum,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.

Atatürk’le yücelmişim aniden,
Anadolu, Ergenekon yeniden,
Tarih bir ders daha almış ki benden,
“Enel Hak” demişim; Mansur olunca.