dağın hareminde doğan çocuklar
dağın eteğine gömüldüler
acıyı soğutur diye sığınmıştık dağlara
yaşadıkça yalınlaştı acılarımız
nemini bulunca yumuşar sanarak
bu karanlık ormandan çıkan kim
kim bu karanlık ormandan atılan atlı
koynumdan fırlattığım beyaz flamalarla
herkes nereye koşuyor, atları yoran kim
mevsimler dönse de peş peşe
barbar güzellikte toprak tav tutmaz
ben bir gece kaçağıyım gündüzün gözünde uyuyan
geceden sakladığım bir damla düşle gülümsüyorum
benden isteme kırılgan aynalarımı, yanarsın
çünkü ben
bir asya masalı yanılgısıyım
çarpıldığı gecelerin umuduyla ıslanmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!