Manolya Mevsimi Şiiri - Haluk Mahmutoğul ...

Kış ülkesinin en zemheri mevsiminde
Kör ebemin ellerinde
Bu âleme merhaba dediğimde
Anamın ak sütüne muhtaç iken
Manolya mevsimini bekliyorum

Düşe kalka büyürken
Yaşamı dokunarak,tadarak
Gâh gülerek, gâh ağlayarak öğrenirken
Manolya mevsimini bekliyorum

İçinden nehir geçen küçük şehrin
Meyve bahçelerinde
İlk yürek çarpıntılarını yaşarken
Manolya mevsimini bekliyorum

Büyük umutlarla geldiğim
İçinden deniz geçen büyük kentte
İlk isyanlarımı ve pişmanlıklarımı yaşarken
Ve okyanusları hayal ederken
Manolya mevsimini bekliyorum

Yeşil isyan mevsiminde
Ağaca çiçeğe su yürürken
Toprak, göğe binlerce renk ve kokuyla doğarken
Yaradan yine ve yeniden yaratırken
Manolya mevsimini bekliyorum

Haz binbir lezzet ile nüksederken
Bitmeyecek tükenmeyecek gibiyken yaz
Dudaklarda yer değiştirirken tuz
Manolya mevsimini bekliyorum

Onurlu tükeniş mevsiminde
Eşsiz bitiş başlarken
Görkemli sararışlar sürerken
Kızılla sapsarı raksederken
Manolya mevsimini bekliyorum

Yüreğimde sancılar
Gövdemde başka mevsimlerin yorgunluğu
Saçlarımda ak kar
Gözlerimde karla karışık yağmurlar
Manolya mevsimini bekliyorum

Sırtımda altmış mevsimin hatıraları
Dudaklarımda bu toprağın tekmil türküleri
Dilimde ney sabrında hüzzam tortuları
Gözlerim sisler ardında
Sisler ardında belli belirsiz anılar
İsimsiz binbir renk, Binbir koku isimsiz
Burnumda ince bir sızı
Burnumda beklediğim mevsimin tarifsiz kokusu
Manolya mevsimini bekliyorum

Elimde bastonum
Sonsuzluğun kapı aralığında
Manolya mevsimini bekliyorum