Manolya Şiiri - Süleyman Balaban

Sisli bir şubat akşamıydı,
Elveda bile dememeden,
Gittin Manolya,
Kaydın birden avuçlarımdan,
Ne yaptıysam seni tutamadım,
Karanlıkta kayboldun gittin,

Rüzgarda dalgalanan saçların,
Tokat misali,
Yüzüme çarptı Manolya,
Ardına bile bakmadan,
Oysa ben seni sevmiştim,
Yüreğine, yüreğimi,
Sevgine, sevgimi,
Ben sana bir ömür vermiştim,
Manolya,

Yeri geldi davam oldun,
Uğrunda bilmem,
Bu hayattan,
Kaç cop yediğim,
Yeri geldi düşüncem oldun,
Geçmişimi sildiğim,
Bir başkasıyla yapamadığım,
Yeri geldi,
Hüznüm oldun,
Sebebsizce ağladığım,
Bakışı yaralı,
Gönlümün maralı,
Ah Manolya,
Dursun artık bu hayat,
Bu amaçsız dünya,

Ama şimdi anlarım,
Seni Manolya,
Yaptığın bu haksızlığı,
Gidişinden tam sekiz ay geçti,
İnan bitmeyecek bu rüya,
Sen mutlu ol,
Ben kederi ben yaşarım,
Göklerden bir selam yolla,
Manolya...