Manolya 1 Şiiri - Muhammet Zeki Bayraktar

Her çiçeği kokladım, manolya koklamadım,
Oysa ben, her anımda manolyayı özlerim,
Geç geldi şairliğim, ben onu saklamadım,
O içime gizlidir, ona açık ellerim;
Her çiçeği kokladım, manolya koklamadım.

Asude geçen bir yaz, tertemiz çocukluğum,
O zaman da -çocukça- yazıyordum şiirler,
Yazdığım her mısrada benliğimi bulduğum;
Gördüğüm her güzele bağlandığım devirler,
Asude geçen bir yaz, tertemiz çocukluğum.

Ve işte sessizlikten sonra kopan fırtına,
Yazmayıp sakladığım sırlarım, perde perde,
Bu kadar yük çok gelir bir insan hayatına,
Çığlığımı, bir şeyler önledi her seferde;
Ve işte sessizlikten sonra kopan fırtına.

Evet, haykırıyorum ben artık avaz avaz,
Belki de hiç kimsenin bilmediği bir dilden,
Ve artık, benim için ne bahar var, ne de yaz,
Daha gür ve kararlı, şakıyan bir bülbülden;
Evet haykırıyorum ben artık, avaz avaz.