Mankafa Şiiri - Öztürk Akkök

Hayat gemisinin irili-ufaklı, boy boy yolcularıyız biz...
Meçhule giden gemide, birlikte yolculuk etmekteyiz.
Geminin Sahibi, suya da hükmediyor, rüzgara da...
İnsan görmüyor mucizeyi, kuş nasıl asılı kalıyor havada!

Açık denizlerde, hep hareket halinde gemimiz...
Rüzgar esince, şişiyor ardı ardına yelkenlerimiz.
Rotası belli geminin, sürekli dolaşıyor limanları...
Nuh geminin kaptanı ya, kimse önemsemiyor fırtınaları!

Geminin yolcuları renk renk, kimi siyah, kimi beyaz tende...
Her limanda inen de oluyor gemiden, bölük bölük binen de.
Uyulması gereken kurallar belli, herkes kabul etmiş baştan;
Gemiye binenlerin çoğu, pek de hoşnut kalmamış kurallarla buluşmaktan .

Gemi menzile varmak için, giderken suları yara yara...
Yolcular, kendi aralarında başlamışlar yeni arayışlara.
Firavun'lar, Nemrut'lar, Ebu Cehil'ler sıralanmış ardı ardına...
Bir Musa çıkmış, indirmiş asayı alçakların çirkin suratlarına.

Gemide dayanışma müthiş, yolcuların çoğu kendinden geçmiş!
Gözler kan çanağı, pençeler keskin, herkes eşini çoktan seçmiş.
Amaç belli, geminin yönetimini ele geçirmek asıl hedef...
İnanlar derin uykuda, oynanan oyunları göremiyorlar maalesef.

Beyhude bir çaba bu, yönetim kimde belli, elbet el değiştirmez...
Hüküm O'nun, gemiye kimse asla yol veremez.
Son din İslam, kitap Kur'an, Peygamber'i Muhammed Mustafa...
Gemi Elçi için yapılmış, bunu anlayamıyor, akıllı geçinen mankafa.

Uyan yiğidim, geminin direğine çekmelisin yine şanlı bayrağı...
Bir yanda ay-yıldızlı hilal, bir yanda olmalı Peygamber'in sancağı.
Dalgalanmalı her ikisi de sonsuza kadar gemimizde inatla...
Sultan Alparslan, Fatih Mehmet Han, Gazi Mustafa Kemal;
"Emanet emin ellerde" deyip, yatmalılar rahatça.

(15 Nisan 2019)