MANİSA TARZANI
Yüreğinde kor yangın, tabiat aşkın
Sevda kokar her mevsim, yeşil tarafın
Büyüyen her ağaçta, parmak izin var
Spil Dağı üstünden, şehre bakarsın…
Tutunmuşsun çiçeğin taç yaprağına
Bağlamışsın gönlünü çam dallarına
Yalın ayak gezersin, dağ yollarında
Manisa’nın Tarzanı, diyorlar sana…
Beyaz bulut gibisin, yarı çıplaksın
Alnın açık başın dik, hür bir ağaçsın
Sığınmışsın Allah’a Spil Dağı’ndan
Bağrı yanık gözü pek, selam çakarsın…
Sedat Erdoğdu
Kayıt Tarihi : 6.10.2020 11:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Erdoğdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/06/manisa-tarzani-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!