Manisa Şiiri - Hakan Yükün

Gün asma bahçelerinde tel tel geriliyor
Sarı salkım tane tane alın teri veriyor
Urfa bağbozumuna işçisini yetiştiriyor
Yüreklerde vefakar karınca kararınca
Es haydar es.

Bebeler ağlıyor toprak renginde
Geceden uzanıyor eller kuşluk vaktine
Bedende uynan emek,şırası alınmış ana elinde
Güneş tepede doksan derece
Umutlar taşındı ertesi günlere.
Es haydar es.

Manisa Manisa bereket bereket tanrıça
Gediz kıvrım kıvrım kolye boynunda
Spil tanrıların taktığı taç başında
Yeşile hayat veren Tarzan koynunda
Es haydar es.

Mesir kırkbir çeşit baharında
Taş taş taş üzeri ağlayan kaya
Doğacak beklenen çocuk yarınlara
Yirmi iki sultan mezarında
Es haydar es.

Kayıp ülke atlantis ve truva
Aç perçemini yüzün yedi renkli
Evrenin yedi veren lalesi
Ben deli alem sana deli
Es haydar es.

Güneş sarı çaldı; rutin çekilen nefeslere
Kıvılcımlar; nara attı kum tanesinde
Su yolunda çıplak ayakların izi
Çıkınlar karaağacın gölgesine serildi.
Es haydar es.

Zaman yelpaze yelpaze
tarihin kapalı kapısı kepaze
Salkım salkım üzüm
Soylu bayanın elinde sere serpe.
Es haydar es.

Gün silkindi ikindiye
Ufukta oluşan kızıllık; piç horozun renginde
Paydos paydos
Kırmızı traktörün künyesinde
Haydar ve lodos sizlerede paydos.