Manisa Şiiri - Selçuk Şeker

Şimdi seninle orda olmak varken.
Manisa’da, doğu kışlada asker iken.
Acemi birliğinde günler, geçmek bilmiyor.
Seni düşünüp, seni özlediğimi söylerken.

İçimde bir sıkıntım var, kimseyle paylaşamam.
Yıkılırım, üzülürüm, kahrolurum ağlayamam.
Özlediğimsin, sevdiğimsin, benim yârim orada.
Özlemini, hasretini, sana sevgimi, anlatamam.

Nizamiyeden çıkıp ta, şimdi bir gelsen.
Sarılırım boynuna, halimi ah bilsen.
Resminle, telefondaki sesinle avunurum.
Şu özlemi, şu hasreti, yanıma gelip bitirsen.