Manilerimiz - 2 Şiiri - Muzaffer Yıldırım

MANİLERİMİZ - 1

harmanda bin dövene
yağsız tuluk öğene
Mucur 'da kız vermezler
Hep kendini övene
*
masat çaldım satıra
et suyuna batıra
bu güzelliğin olmasa
sever miydim hatıra
*
asma diktim bağına
sürü saldım dağına
sekiz yumurta kırdım
taze tere yağına
*
harman savurur yabası
kesmik saman kabası
o kızı kaçırırdım
olmasaydı babası
*
kağnı kurulmaz mazısız
tavşan kaçar tazısız
bu nasıl nâğme böyle
boş kağıtta yazısız
*
ince elek toz olur
bazlaması boz olur
açma sırrını herkese
düşmanına koz olur
*
oturup da yemiyon
derdin nedir demiyon
kuzulu koyun gibi
ardım sıra meliyon
*
değirmenin çarkına
su akıyor arkına
gel kaçalım bu gece
kimse varmaz farkına
*
çamurda küreğinen
tepside böreğinen
sevmek böyle mi olur
çarpmayan yüreğinen
*
taşa vurma kazmanı
kaya dağın azmanı
bir göreyim yüzünü
aç da ipek yazmanı
*
bakırdan hoşaf tası
ipek, kumaşın hası
kötü avrat ölünce
üç günde biter yası
*
yoğurt çaldım üzlüğe
yeni çıktım düzlüğe
seni seven biri var
açıp baktım sözlüğe
*
keten yoğurt torbası
ayran olur çorbası
güzeliği görünmez
eskimişse urbası
*
su çektir kuyundan
ayran yaptır suyundan
yaşın varmış yetmişe
vazgeçmedin huyundan

*

Manidar
Mucur