Maniler (99) ''Hicran Ateşi Yaman...'

Abant’ın mor dağları
Mudurnu’ya bakıyor
Gönülün yar bağları
Bahar gülü kokuyor...

Mudurnu’nun keşi var
Keşin türlü aşı var
Deli divane gönlün
Yarla her gün işi var...

Açılır gönül kapım
Dost yanıma gelince
Doğar ay’ım,mehtabım
Dostum bana gülünce...

Yarim benden gidince
Gönül hüzün içinde
Yaralı kara sevdam
Kanar yürek içinde...

Ceylan bakışlı yarim
Yürek yakışlı yarim
İkimize ne güzel
Sevda yakıştı yarim...

Yar çiçektir ben dalı
Gönül yare sevdalı
Yar yanımda olunca
Eser baharın yeli...

Hicran ateşi yaman
Yanarım duman duman
Gönüldeki yangını
Söndüremez ki umman...

Gönül yare hayrandır
Seven yürek harmandır
Yar dilinden çıkan söz
Gönül için fermandır...

Yar geliyor sazıyla
Hem sazı hem sözüyle
Yarimi görebilsem
Tekrar dünya gözüyle...