Maniler 8 Şiiri - Adnan Ünal 1

Dillerim lala döndü
Ağacım dala döndü
Bir zamanlar ne idim
Yatlarım sala döndü

Ele imkân sağlama
İşini al sağlama
Pısırıkları bırak
Gel ben gibi sağlama

Değil mi dünya fâni
Bir öpsem n’olur yâni
Ben bir can sen de canan
Olacaktık ya hani

Yârim bana darılır
Dayanamaz sarılır
İkimizin hamuru
Birlikte mi karılır

Konuşuruz biz bize
Otururuz diz dize
Yârim kimse görmesin
Gel gidelim sessize

Yıllar bir bir sökülür
Rüzgârda dal bükülür
Elim yâre değince
Tasalarım dökülür

Ben bir garip kasabım
Tutmuyor hiç hesabım
Ölçtüm tarttım olmadı
Denk gelmiyor nisabım

Ben düştüm yârdan ayrı
İstemem ondan gayrı
Onun gibi görmedim
Benim yârim apayrı

Ayak uydurur çağa
Gelmez yemyeşil bağa
Yârim bana varmazsan
Başın erer mi göğe

Saçları biçim biçim
Ölürüm ben yâr için
Yârim bende kıymetli
Ben yâr gözünde hiçim

Saçları burma burma
Alayım sana hurma
Kesilirim iştahtan
N’olur karşımda durma

Bana zulmetme gülüm
Sana da gelir ölüm
Yanacak öz mü kaldı
Kavruldu yandı külüm

Gözüm öyle kara da
Gözüm yoktur parada
Onsuz huzur bulamam
Denizde ve karada

Var mı ben gibi erkek
Ben mangal gibi yürek
Yârin önüne çıktım
Benim yârim pek ürkek

Sığırcıklar ötüşür
Yavruları pek üşür
Yârim beni görünce
Yavru kuşa dönüşür

Ben yârime doyaydım
Benlerini sayaydım
Fasulyenin yanına
Kuru soğan soyaydım

Benim çeyiz sandığım
Peri kızı sandığım
İsmini unutmayıp
Senelerce andığım

Yârim bir gonca dalı
Ben yârime sevdalı
Bu dünyada görmedim
Onun gibi edâlı

Güvenme sen varına
Hazırlık et yarına
Gafil olma kardeşim
Var git Hakk’ın yoluna

Yârim aşk değirmeni
Elde tutar dümeni
Yârim köylü kızıdır
Giyer fistan yemeni

Ben tencere yâr kapak
Yâr gel tenhaya sapak
N’olaydı ben olaydım
Yârin gözünde çapak

Yârin gözü kestane
Oldum yâre mestane
Ben o yâre hastayım
Çare bulmaz hastane

Yâre bir dönse çarkım
Selde yıkılmaz arkım
Divane oldum ona
Virane evim barkım

Yârim göstermez ilgi
Unutur olur silgi
Param yoksa aklım var
Veririm ona bilgi

Evinin önü lale
Ardında var şelale
Yârim kurban olayım
Kaşındaki hilale

Yârim pınar ben çınar
Dalıma kuşlar konar
Başlık kırdı dalımı
Yârim gel de bir onar

Yârin elinde kama
Yârim çıkmaz hiç cama
Başlıkları indirin
Çıkarım yoksa dama

Evinin önü dere
Ben gel dedim kaç kere
Yârim ben gidiyorum
Sen de gel aynı yere

Adnan ÜNAL"ö.ç.m
61