MANİLER (70) 'Yarim Giymiş Karalar...'

bahar geçer yaz geçmez
gönül yardan vazgeçmez
yarin gönlü var ama
anasına söz geçmez...

yarim giymiş karalar
yüreğimi yaralar
düğünümüz tez olsun
takılacak liralar...

on ikiye on kala
halıları ser yola
senin gibi bir güzel
nasip olmaz her kula...

anam bacım baştacım
yarsa gönül ilacım
dünya benim olsa da
onlara ben muhtacım

yar gönlünü tart da gel
kapıları ört de gel
zalım anan duymasın
gece saat dört de gel...

çeşme önü taşlıdır
yarim kalem kaşlıdır
yardan ayrı kalanın
iki gözü yaşlıdır...

dağda yayılır koyun
soyun sevdiğim soyun
seveceksen candan seven
sevene olmaz oyun...

gülüm var ocak ocak
mis kokar köşe bucak
senden başka yarim yok
açıver bana kucak...