MANİLER (68) 'Gülüm Var Evlek Evlek...'

yar peçeni aç da gel
al bohçanı kaç da gel
yoluna güller döktüm
gece saat üç de gel...

tabağımda üzüm yok
el kızında gözüm yok
yarim bana darıldı
barışmaya yüzüm yok

bu ellerin kızları
sürmelidir gözleri
hiç akıldan çıkar mı
yarin tatlı sözleri...

bahçelerde darı var
yüreğimin koru var
neden hala gelmedin
herkesin bir yari var...

yardan ayrılan yiğit
eline alır kağıt
kağıdın üzerine
yazar döker hep ağıt...

bahçelerde gül biter
dalında bülbül öter
sılaya dön sevdiğim
ayrılık artık yeter...
.
gülüm var evlek evlek
üstüne konar leylek
yarimi eller aldı
gülmedi bana felek...

dağda yayılır koyun
soyun sevdiğim soyun
seveceksen candan sev
sevene olmaz oyun...

bir yar sevdim dillice
eli yüzü bellice
mudurnu bekarları
kız alır bir pilice...