MANİLER (67) 'Dallarda Serçe Gönlüm...'

vakitsiz gül derilmez
boşa gönül verilmez
sinemdeki bu yara
yar gelmezse sarılmaz...

kekliğim seker gider
gözyaşı döker gider
yari güzel olana
her gece şeker gider...

evinin önü ceviz
aramızda var deniz
çirkinleri oynatıp
güzelleri severiz...

bağa güller dikerim
güle şerbet dökerim
nazlı yarin peşinde
nice diller dökerim...

alnımdaki yazı yar
yüreğimde sızı yar
seni çok sevdiğimi
sen gönlüne kazı yar...

dallarda serçe gönlüm
dillerde sırça gönlüm
bu ayrılık yüzünden
şimdi binparça gönlüm

kahveyi kaynatırlar
fincanda eğletirler
mudurnu’nun gençleri
güzeli oynatırlar...

yar peçeni aç da gel
al bohçanı kaç da gel
yoluna güller döktüm
gece saat üçde gel...

yüksek yüksek tepeler
üstüne kar sepeler
sevgi dostluk bilene
açılır hep kapılar...