Maniler 6 Şiiri - Adnan Ünal 1

Yâr nazının nedeni
Sıksam ince bedeni
Yârim misafir sever
Sayar gelen gideni

Gülümün tahsili çok
Karnı palavraya tok
Gülüm benim kalbime
Sapladı sevdalı ok

Yârim güzeldir taydan
Yüzü beyazdır aydan
Sandım yârim geliyor
Yıldız kaymış uzaydan

Sen elveda de kine
Gel gidelim ekine
Sen yanıma gelmezsen
Kalbim bulmaz sekine

Yârim sen haram yeme
Bakma hiç sahte yeme
Bak sonra kırılırım
Sen bana hayır deme

Sevda işin gerçeği
Kırmızı nar çiçeği
Yâr yüzünü gösterdi
Sandım ki kar çiçeği

Yârim gülücük saçar
Bana bakar da kaçar
Ben şahin, yâr güvercin
Benim önümden uçar

Yüreğim pır pır eder
Duymasın kayınpeder
Yârin bitmez nazları
Beni daim del’eder

Sen git yap yemeğini
Unutma ekmeğini
Yemeğe duygunu kat
Helal et emeğini

Tavuk eti yeme sen
Bana yalan deme sen
Pilavla karın doymaz
Sulu yemek yemezsen

Yâre taktım ben nişan
Züğürdüm hem perişan
İki kolu kırılsın
Bizim işe karışan

Varlık kalmış ki kime
Nikah kıysak ekime
Yârim çok hasta imiş
Götüreyim hekime

Sen ziyafet yapmışsın
Kanaatten sapmışsın
Gitmişsin de markete
Ne bulduysan kapmışsın

Yâr beni nah dost bilir
Çiğner geçer post bilir
Ben yâre saz çalarım
Yârim beni hoşt bilir

Yârim sızlar mı için
Ağlarsın için için
İki cihan bir olsa
Ölürüm senin için

Yaralarım kaşındı
Ben kaşıdım aşındı
Ben yârle komşu idim
O vicdansız taşındı

Ben yâre oldum âşık
Yârim oynuyor aşık
Yârim sevmez lüküsü
Kullanır tahta kaşık

Yârim yürek paralar
Kem söz eder yaralar
Kız sen bana varmazsan
Dilerim giy karalar

Yârin adı Şaduman
Bugün başım pek duman
Benim gibi var mıdır
Uçan kuştan yâr uman

Yârim gitti el oldu
Rüzgâr aldı yel oldu
Yârimin hasretinden
Gözyaşlarım sel oldu

Göbek atar Hadise
Baktım da havadise
Üstü başı perişan
Dördüncülük hadise

Yâr peşimden yorulma
Paşa gibi kurulma
Sözünde dur sen biraz
Bulanıp da durulma

İstemem yârden başka
Kötü düştüm bu aşka
Sevdiğim he dese de
Elimi tutsa keşke

Yârim ferdir gözümde
Anarım her sözümde
Zannetmeyin numara
Yârim benim özümde

Yârim gizler yerini
Pek de sever serini
Alır yâri görünce
Düşüncenin derini

Yârim dalmış derine
Nur damlamış terine
Fındığa ben gideydim
Nazlı yârin yerine

Kız saçların karışık
Gözlerin ışık ışık
Husumeti bırak da
Olalım biz barışık

Çayımın geldi demi
Yâri getirmez gemi
Yiğit adam tutulmaz
Azıya alır gemi

Yârin fistanı yama
Yârim çıksa bir dama
Kaynana görmese de
Başını soksa kuma

Yârim çok kötü yaban
Olaydım ona çoban
Yâr yolunda yürürüm
Kalmadı bende taban

Kayın sürdüm hızara
Anne bana kız ara
Hocam bana bir oku
Değmeyeyim nazara

Âşık insan nazlanır
Yüreği pek sızlanır
Sevdiği akla gelse
Onu özler, hazlanır

Vardım gittim pazara
Param yok düştüm zora
Benden başlık isterler
Veremem düştüm kora

Vardır da yatı katı
Doyurmaz o bir biti
Yazı yazar gastede
Doğan’ın uyuz iti

Tarlaların darısı
Peteklerin arısı
Gitti yârimde kaldı
Yüreğimin yarısı

Yârim değildir kinci
Yârim bir beyaz inci
Kalbini hüzün basmış
Olsam onun sevinci

sarı çamın çırası
Ölüm nefes arası
Aklını başına al
Gelir sana sırası

Evlatların babası
Hastaların en hası
İlaçlarını verdim
Kapanmadı yarası

Yârimin yüzü çilli
Yârim pek tatlı dilli
Yârim on beş yaşında
Oyuncağı var pilli

Yârim bir sevgi yeli
Ben ise bahar seli
Ben ona vurulalı
Oldum sanki bir deli

Nehirde olur debi
Vardır sevda sebebi
O yâr nikahsız gelmez
İyi almış edebi

Yârim taş atar nara
Yâr kaşların pek kara
O yâr bana acımaz
Düşürür beni dara

Yârime düştü işim
Ben onu çok sevmişim
Yâr yanına çağırsa
Çok hoş olur gidişim

Düşürdün beni ağa
Isırgan dolmuş bağa
Allah’ın emri ile
N’olur kızın ver Ağa

Aşsam dağın ardını
Desem yâre derdimi
Kız sen benim olmadın
Başın göğe erdi mi?

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"
53