Maniler 52 Şiiri - Adnan Ünal 1

Bahçeye ektim semiz
Benim yarim tertemiz
Birazcık zayıf amma
Beslerim olur semiz

Gözyaşı döktüğümü
Sana diz çöktüğümü
Anla artık gel de çöz
Kalbimdeki düğümü

Çantaya koydum azık
Yemedim oldu yazık
Verilen söz tutulur
Kız bana atma kazık

Yeşillendi ovalar
Yavru doldu yuvalar
Ben sokaktan geçerim
Sülalesi kovalar

Eteği kahverengi
Yârim sever ahengi
Ben aradım taradım
Yoktur onun bir dengi

Dalgadan gemi batar
Kaptanlar demir atar
Fazla nankörlük yapma
Kafamın tası atar

Bak geliyor kafile
Kef bir değil kaf ile
Kopyeyle sınıf geçen
Adam olmaz nafile

Senin amcan da var mı
Amcanda can da var mı
Madem baban can vermiş
Artist amcan davar mı

İş bozanlar içinde
Senin amcan da var mı
İki gönül bir olmuş
Zalım amcan davar mı

Yeşillendi ovalar
Yavru doldu yuvalar
Ben sokaktan geçerim
Kayınbabam kovalar

Eteği kahverengi
Konuşuyor ahengi
Koca şehrin içinde
Yoktur onun bir dengi

Besbellidir izleri
Soldurur benizleri
Şu berbat kokuların
Yakıyor genizleri

Kahvelerin telvesi
Dibinden gelir sesi
Vakti gelen kızların
Pek hoş olur cilvesi

Dostunu üzmeyesin
Çarçabuk bezmeyesin
Parmağında yüzüğün
Sokakta gezmeyesin

Yemekle doymaz
Düzene uymaz
Sözden gayrısı
Adama koymaz

Kalbini çaldırma
Düşlere daldırma
Kafayı takarsa
Çok fazla aldırma

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"
296