Maniler 46 Şiiri - Adnan Ünal 1

Hayranım yapısına
Talibim tapusuna
Rüyada bari olsa
Kul olsam kapısına

Kara okul tahtası
Geldi okul haftası
Yârim pek güzel, lâkin
Eksik iki tahtası

Sac üstünde kestane
Patlıyor tane tane
Benim bir sevdiğim var
Mahallede bir tane

Tencerede bulgurum
Pencerede vurgunum
Birine âşık oldum
Onun için durgunum

Ayağımda mesim var
Pek de güzel sesim var
Anam erkek doğurmuş
Kızlarda hevesim var

Sözle zehir içirme
Canımdan vazgeçirme
Başkasına varırsam
Boşuna iç geçirme

Bilmedin ki hâlimi
Kırdın gittin dalımı
Sakın ola gelip de
Tutmayasın salımı

Mevsimde hazan mısın
Kuyumu kazan mısın
Yedin yedin doymadın
Bir obur kazan mısın

Kara çamın çırası
Üzümlerin şırası
Abisi evlense de
Ona gelse sırası

Bak dinmiyor ateşim
Sensin benim güneşim
Dua ettim Rabbime
Sen olasın tek eşim

Urganların düğümü
Elde pekmez güğümü
Ben bu aşka düşeli
Kim görmüş güldüğümü

Bir davet yok çağrında
Bir kez yatsam bağrında
Beni şöyle bir kes de
Can vereyim uğrunda

Kuzuyu çevirirsin
Tavada kavursun
Beni bir yaprak gibi
Havaya savurursun

Sığınılmaz ellere
Karışılmaz sellere
Ben bu aşka düşeli
Kafa tuttum yellere

Davarları tıktın mı
Kapıyı da yıktın mı
Kız sen evlenmek için
Hiç çatıya çıktın mı

Temiz benim sülalem
Hep bilir cümle âlem
Vara yoğa küsersin
Benim kırılgan lalem

Yaptım ona bir beste
Güllerim deste deste
Senin için güzelim
Yatarım ben kodeste

Damarda kan atıyor
Canıma can katıyor
Ben çok zenginim diye
Bana hava atıyor

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"
284