Maniler 37 Şiiri - Adnan Ünal 1

Kalkın dostlarım sahura
Herkes bir şeyler kavura
Hak Teâlâ rahmetini
Gökten yerlere savura

Hurmayla oruç açtım
Etrafa neş'e saçtım
Sahur-imsak arası
Tüm şer işlerden kaçtım

Süredurur
Yıllar geçse aradan
Yâr sevdan süredurur
Sen aklıma gelince
An durur, süre durur

Sal gezer
Nehirde bir sal gezer
İnsan saldan çok bezer
Ölüm, selâ sonrası
Sırtlarda bir sal gezer
Salla gider toprağa
O gün tüm gam ve keder

Akşam olur, ay ışır
İnsan biraz mayışır
Akıllı olan kişi
Biten günle sayışır

Pencerelerde perde
Beni düşürdün derde
Hani ya gelecektin
Verdiğin sözler nerde?

Bak gökler nazar eyler
Kalktı ağalar, beyler
Davulcu sokak sokak
Size maniler söyler

Su kaynar fokur fokur
Yemeyin abur cubur
Aç elini Hüda'ya
Obur olma, et şükür

Davulu yaraladım
Sahuru araladım
Haydi ahâli kalkın
Gözümü karaladım

Pınarın soğuk suyu
Uzadı günün boyu
Oruçluya ne gerek
İftardır onun toyu

Ne uyursun Mehmet Emmi?
Şu uykuya doymadın mı?
Yatmak haram simdi bize
Sahur geldi duymadın mı?

Yanar delice sine
Sevdim delicesine
Biraz çekingen idim
Yaklaştım sine sine

Hakk'ın nimetleri gani
İnsan için dünya fani
Güvenme sen mala mülke
Firavunlar nerde hani?

Geldi Kadir gecesi
Müminlerin neş'esi
Tevbe edelim dostlar
Vermeden son nefesi

Bu gece indi Kur'an
Felah bulur okuyan
Münkerleri nehyeder
Allah adın şakıyan

Kur'an var elimizde
Zikirler dilimizde
Ne mutlu ki bizlere
Örnek var Gül'ümüzde

Elbisesinde kardak
Elinde süslü bardak
Gel yanıma sevdiğim
Kurayım sana çardak

Taşın üstünde yosun
Kurbanlık aldım tosun
Eğer bana varmazsan
Devrilsin boyun posun

Bir taş attım ben suya
Kına yaktım kuzuya
Kız seni görmek için
Erken yattım pusuya