Bal olur çiçek özü
Mangalda ateş közü
Pek hoşuma gidiyor
Yârimin tatlı sözü
Gel bana allı yârim
Omuzu şallı yârim
Anzer Balı gibisin
Dudağı ballı yârim
Ava çıkmış tazılar
Yaprak vermiş pazılar
Sevdiceğimden ayrı
Çekilmiyor yazılar
Yârin adı Tenzile
Her yol çıkar menzile
Çocuklar da uyuyor
Sakın basma sen zile
Menekşem açmaz oldu
Yârimin yüzü soldu
Bugün onu görmedim
Yüreğim gamla doldu
Ak koyun kara koyun
O ne beyaz bir koyun
O koyunda yatam da
Siz beni kara koyun
Endam yürek yakıyor
Surat turşu satıyor
Onu gördüğüm zaman
Yürek pır pır atıyor
Taşa vurdum kazmayı
Yan bağlama yazmayı
Ne dedim de darıldın
Bıraktın sen yazmayı
Göl kenarı hep sazlık
Sazlığa batar tozluk
İnsan biraz yüz verir
Olur mu böyle yozluk
Kesirde ortak payda
İskoçlar çalar gayda
Adam olamaz isen
Mevkin olmuş ne fayda
Sabah ola hayrola
Günümüz neş'e dola
Aramızı bozanlar
Şeytanlarından bula
Girdim kavun bağına
Topladım olgunları
Olgunları yâr yesin
Ben yerim vurgunları
Kaldırımın taşları
Oynar omuz başları
Ne dedim de darıldın
Çattın hilal kaşları
Adnan ÜNAL "ö.ç.m"
159
Kayıt Tarihi : 22.1.2013 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!