Maniler 25 Şiiri - Adnan Ünal 1

Gel beni dinle oğul
Has arı verir oğul
Boğulursan boğul da
Büyük denizde boğul

Yazın çıkar dondurma
Neş'eli ol, don durma
Yârim öyle bakıp da
Yüreğimi dondurma

Temmuzda gelir ısı
Bu gelen kimin kızı
Bir sandalye kaldırdım
Başladı bel ağrısı

Odun kırdım baltayla
Balık tuttum oltayla
Topu doksana taktım
Sadece bir ortayla

Selam verdim Şemsi'ye
Tuttu bana şemsiye
İnan ki seviyorum
Ben seni ölesiye

Ah karalar karalar
Yâr gönlümü paralar
Sevdiğimi tartmaya
Kâfi gelmez paralar

Tarla geçilmez taştan
Cayma taşla savaştan
Geçmişi unutalım
Başlayalım sil baştan

Serçeler konar dala
Arı özenir bala
Ulus'ta buluşalım
On ikiye beş kala

Ah ulan Adanalı
Ahırları danalı
Aklım başımda değil
Ben sana dadanalı

Bel bağlama dileğe
Güvensene bileğe
Dıştan bir şey sanırsın
Düşersin bir keleğe

Giyme dedim kırmızı
İçime atma sızı
Havasından geçilmez
Sanki padişah kızı

Yolum düştü çöllere
Vardım yaban ellere
Sevdiceğim el olmuş
Nasıl vurmam tellere

Patlıcanın moruna
Ateşlerin koruna
Sevdiğin terk ederse
Gitmez mi hiç zoruna

Dinle ey Allah kuli
Dolaşma sen fuzuli
Onca bekar dururken
Ne yapacaksın duli

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"
137