Maniler Şiiri - Zehra Okur

MANİLER
Arpa ektim biçemem.
Yolum dardır geçemem.
Yıldız kadar kız olsa.
Yine senden geçemem.

Şu yolda çoklar gider.
Aç gelir toklar gider.
Sinemi kalkan ettim.
Her gelen oklar gider.

Evleri gediktedir.
Yeşil perde yüktedir.
Benim sevdiğim güzel.
Karşı ki bölüktedir.

Su akar güle güle.
Yârim gider dereye.
Eğer tezce gelmese.
Gözyaşım döner sele.

Mani dedim de şaştım.
Gurbet kitabın aştım.
Gözümle görmediysem.
Kalbimle helâlaştım.

Ulu yolun incisi.
Kaba biter yoncası.
ALLAH bize vermedi.
Bir gönül eğlencesi.

Gözleri mavi mine.
Bayıldım perçemine.
Sevdasından benzedim.
Aslının keremine.

Garibim bu vatanda.
Garip kuşlar ötende.
Gariplik o zamandır.
Baş yastığa değende.

Beylerin yazısına.
Av tutar tazısına.
Ne dedim de ağladın.
Alnımın yazısına.

Ağaçlar kalem olsa.
Yapraklar kâğıt olsa.
Yazılmaz benim derdim.
Deniz mürekkep olsa.
Zehra Okur