Maniler (16) Şiiri - Abdullah Atay

sevgidir ilacımız
son olsun hep acımız
güzellerle birlikte
maniler baş tacımız...

ateş yanar köz olur
yaz bitince güz olur
salınıp gezme öyle
nazar değer göz olur...

kolay mısın zor musun
ateş misin kor musun
seven kalbimi alıp
sen gönlüne kor musun.

gonca güller dermedin
yollarıma sermedin
el ettim göz ettim de
niye beni görmedin...

evinin önü deniz
biz güzellerle şeniz
yarimi göremezsem
ne bet kalır ne beniz...

bu yıl da erdik yaza
selam söyle o kıza
giyinip kuşansın da
salınıp gelsin saza...

manileri yakarım
gönüllere akarım
nazlı yarim gelince
inci küpe takarım...

bağlarda bülbül öter
hasretlik artık yeter
yari benden ayıran
benden de olsun beter...

alnımda yazı mısın
gönlümde sızı mısın
selam verdim almadın
padişah kızı mısın....

abdullah atay der ki:

bolu’nun abant’ı var
dağında eksilmez kar
aladağ’da kayarsan (kartalkaya)
dağılır sende efkar...