Maniler (14) Şiiri - Abdullah Atay

badeleri süzelim
inci mercan dizelim
vakit geldi geçiyor
manileri dizelim...

yarim gider okula
uyar o her akıla
onun gibi bir dilber
nasip olmaz her kula...

akan sular durulur
güzel bizden sorulur
şu benim garip gönlüm
nazlı yare vurulur...

çeyizini asarsın
sen haktan bir esersin
başımda ılgıt ılgıt
kavak yeli esersin...

su akar güldür güldür
yarim gonca bir güldür
bu sevdanın sonunda
mevlam beni de güldür...

esen yeller gibisin
coşan seller gibisin
cennet bahçelerinde
kokan güller gibisin...

yarin gülüşü güzel
ceylan sekişi güzel
kavak yeli estiren
baygın bakışı güzel...

yokluğunda hüzünsün
gel bana yüzüm gülsün
beni yardan ayıran
sürüm sürüm sürünsün..

dosta ağıt yakılır
bugün canım sıkılır
yar yanımdan gidince
kör kurşunlar sıkılır...

abdullah atay der ki:

gerçek sevgi mest eder
gönüller hep dost güder
herkese sen güvenme
altındaki post gider...