Maniler 14 Şiiri - Adnan Ünal 1

Bahçeleri meşeli
Göğsü sümbül döşeli
Mecnun gibi gezerim
Bu sevdaya düşeli

Yârimin adı Kader
Kavuştur bizi kader
Ben Kader’i almazsam
Biter mi hiç bu keder

Aklıma düştün bir an
Ne olur beni bir an
Sen buradan gideli
Gönlüm harabe, viran

Yâr yolunda yürürüm
Bir dal gibi çürürüm
Bugün işler yolunda
Gel yiyelim bir dürüm
(Bu mani ters bir mani oldu. Manide vurgu sonda yapılır, biz başlarda yaptık.)

Gelsene benim kuzum
Kalmadı tadım tuzum
Ben de sana lâzımım
Naza var mı ki lüzûm

Bugün ayın on dördü
Gezdiğimi kim gördü
Bizim zalim komşular
Başıma çorap ördü

Yâre tavuk getirdim
Rica minnet yedirdim
Epey uğraştım ama
Ona canım dedirttim

Lapa lapa yağar kar
Ben çekerim ah u zar
Yârdan adam olurdum
Üstüme yağsaydı yâr

Serçe gelir hoş gelir
Bahçeye bir renk gelir
Serçeye taş atmayın
Belki yarın da gelir

Yâr derim, yanar dilim
Yüreğim dilim dilim
Onun için yaptırdım
Allı güllü bir kilim

Benim yârim inşaat
Karta bakmaz körpe at
Teneşir paklar bizi
Aşkta edersek inat

Ağaçların dalına
Gel salına salına
Bodyguardım ol yârim
Al sen beni dalına

Hakk’ı seven uludur
Gönül gözü doludur
Yârim Hakk’ı pek anar
Gözleri hep suludur

N’olacak benim hâlim
Kalmadı hiç mecâlim
Beni böyle yakanın
Üstündedir vebâlim

Yâr ararım her yerde
Derman yok mu bu derde
Yârim çâre olur mu
Bana gönül verir de

Allah’ım beni de gör
Bak yârim yok, gözüm kör
Yâri bana nasip et
Kalmayayım bakar kör

Geçti benim demlerim
Boşa gitti yemlerim
Yârim ellerin olmuş
Oturmuş çay demlerim

Bahçelerde pıtırak
Gel beraber oturak
Nikah masası olsun
Bize artık son durak

Atarsan bir ısırık
Sanmaz seni pısırık
Sonra onu kapmasın
Yaban elden bir sırık

Şu güzeller un eler
Yesin sizi keneler
Kızlar turşu mu olsun
Bekletmeyin nineler

Bahçelerde ısırgan
Üstüme aldım yorgan
Ben sadece okşarım
Yârim ise ısırgan

Başımda yeller eser
Ağam bana söz keser
Ben o kızı almazdım
Olmasaydı bal şeker

Sana gül deriyorum
Önüne seriyorum
Ben daha ne yapayım
Kalbimi veriyorum

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"
102