Maniler (13) Şiiri - Abdullah Atay

mani hasret yakılı
aklım sana takılı
hiç böyle değildin sen
nerden aldın akılı...

tepeden gün ağıyor
sevdiğim süt sağıyor
onu her görüşümde
gökten yıldız yağıyor...

dünya güzeli yarim
kalbin özeli yarim
sevda baştan gitmiyor
senle gezeli yarim...

yarim içimde özdür
dilimde tatlı sözdür
sevdalı bakışıyla
yüreğim yakan közdür.

fistan dikmiş karadan
kurtulamam yaradan
sevdiğim benim oldu
şükür sana yaradan...

ince uzundur yollar
aşıklar yari kollar
nazlı yar geldiğinde
açılır duran kollar...

yarin nakışı güzel
kalbe akışı güzel
yürekleri hoplatan
ahu bakışı güzel...
.
bahçemin gülü güzel
gönlümün dili güzel
şakıyan nağmelerle
bağın bülbülü güzel...

yaza erken varıldı
soğuklar hep kırıldı
ben gülüme gül dedim
gülüm neden kırıldı...

abdullah atay der ki.

herkese olma kefil
iyilik bilmez gafil
çoluk çocuk ortada
olursunuz bak sefil...