Maniler (106) ' Ay doğar yarım olur...'

Dağları aşamadım
Yare ulaşamadım
Yarime kavuşup da
Çağlayıp coşamadım...

Şu dağların yücesi
Zordur gurbet gecesi
Gittiğin günden beri
Dinmez gönlün sancısı...

Ay doğar yarım olur
Ağlamak ar’ım olur
Gurbetin akşamında
Hüzünler yarim olur...

Gönül yarsız gülmüyor
Yarim ise gelmiyor
Yabanın dilberleri
Halim nedir bilmiyor...

Göynek diktim yeni dar
Çok özledim seni yar
Gece sana gelecem
Sıkı sıkı beni sar...

Göynek giydim karalı
Yürek sensiz yaralı
Mecnun oldum gezerim
Sana gönül vereli...

Çirkinleri saramaz
Güzelsiz hiç duramaz
Ah benim deli gönlüm
Ne de çapkın yaramaz...

Gönül gerçek dost arar
Riya, kin öm’re zarar
Dünya cennet olsa da
Dost yoksa neye yarar...