Manik Depresif Bir Aşk

İliklerim üşüyor rüzgarında aşkının
Dalgalanır kanımda gül teninin kokusu
Hissedince anladım ruhumdaki taşkının
Çağlıyordu derinden o yıllanmış torkusu...

Duyunca ilk sesini, o ılık nefesini
Aydınlattın zihnimin bilinmez adresini..

Gözlerine sığındı şu çaresiz kimliğim
Nurun ile tanıştı gönlümdeki karanlık
Geçmişten geleceğe savrulurken benliğim
Yadsınamaz haldeydi o duyduğum hayranlık...

Bir garip hülyadayım, düşteyim, rüyadayım
Ruhları utandıran tertemiz hayadayım..

Ellerin ellerime değdiğinde anladım
Bir sevdadır yaşamak, bir umuttur, bir kıyam
Her düşüşte saçının tellerine dayandım
Yitirdiğim eşgali kucaklarken o eyyam...

Bir çıkmaz sokak gibi, çorak topraklar gibi
Issızlığa gömülmüş soğuk duraklar gibi..

Olaylar ve olgular karıştılar içimde
Boyun eğer serçeye artık bir anka kuşu
Bir sincabın evrene enteresan biçimde
Şaşılacak şey değil hükmediyor oluşu...

Ceylanlarla dost olan bir aslanım var benim
Çöllerine yağan hep yağmur benim kar benim...

Rahmet okur halime bir ilahi terennüm
Sende biter her yüklem senle başlar her sıfat
Kirpiklerin bedenime aldırırken teyemmüm
İndi gökten bir vahiy, bir ebedi mükafat...

Ne büyük bir duygu bu hissizlikler içinde
Haykırırken duyduğum sessizlikler içinde..

Ne ulu bir servettir gönlümdeki hazinen
Kıskandırır Karunu bahşettiğin iltimas
Cehennemi doldurur miktarları takriben
Satın alır cenneti içindeki bir elmas...

Kutsadı servetimi Zül Celali Vel İkram
Yüceltiyor şanımı gösterdiğin ihtiram..

Verem demiş hekimler sensizliğin adına
Yaşayan bir ölüye sebepsizce saldıran
Zebaniler ağlarken ruhumun feryadına
Kaynattılar beynimde kazanlarca baldıran...

Çöker bir medeniyet affedilmez cezamdan
Secde eder Allah'a şeytan bile rızamdan..

Sen gönül sarayımda kaygısızca uyurken
Bense bir aşk uğruna yurt edindim gayyayı
Duygularım arsızca nefsimi doyururken
Soğuturum imandan sayısız evliyayı...

Harap olan kimyamın düzelmesi imkansız
Arzı endam ediyor zamansız ve mekansız..

Cengiz bile görmedi böylesi bir sultanlık
Unutturur tarihi şu kurduğum saltanat
Gururla sürüklenir peşinden tüm insanlık
Yıkılır kalplerinden bin asırlık istinat...

Bu bir gönül harbidir bir fethin ötesinde
Saklıdır dirilişim o gönül kafesinde..

Ve belirdi içimde sıradan bir kişilik
Yüreğimde sakinlik, sorunsuzum bir nevi
Yüklenirken beynime kusursuz bir işçilik
Tetiktedir her daim içimdeki münzevi...

Haykırırım afaka eğer cezam ölümse
Ben ölmeye razıyım sen yeter ki gülümse..