Manifesto Şiiri - Hatice Hamarat

Bıçak, bırakıldığı yerde tehlikeli
Elinde bir hiç!
Yaralanmış olanların günahları beklemekte
Zaman o bıçağı düşürecek
Cinayetin ve cennetin gölgelerine
Olmadık yerlere koyduğun için ellerini
Şimdi sen de isimsiz bir katilsin

Bazı anların hesabını vermek
Toprağın varlığını sorgulamak gibi
Ancak, ölemiyor insan
Yüzünden akıttığı hüznün derinlerinde
Bölünemiyor başka yalnızlıklara
Ben bütün kovalardan su sızdıran bu dünyada
Masum çocuklar doğmalı diyorum
Ellerim, kurumuş bir dal
Örseleniyorum

Bıçak, unutulan anıların ardında saklanır
Sevgili
Zamanın yarık yanaklarından içimizi boşaltan
Şeffaf bir sıvı akar
Ve yağmurlar üstümüze sırf bu saadeti bölmek
Bu çapsız gülüşleri temizlemek için akar
Olmadık yerlere gizlediğin için gövdeni
Şimdi sen de isimsiz bir zalimsin