Manice Kar Şiiri - Ozan Efe

kar yağış üşündüğüm
ondandı düşündüğüm
odun kömür bitince
komşuma taşındığım

kar çocuğa bayramdır
sevincinde buramdır
üşüsek de geçecek
kardanadam çıramdır

karla yağa başıma
bakınacak yaşıma
azıcık açık kalsa
üşür arkadaşıma

yolda dışa saptın mı
kardanadam yaptın mı
onca kişi içinde
kartopunu kaptın mı

kalır mısınız darda
dostun ardına arda
dizinde gülü açmış
soğuk alerjim varda

gülün açınca harda
bülbülü bahtiyarda
buza kesiyor ayaz
hep aklı fikri narda

.
yolları karda esir
saçaklarına kesir
gittiği de gelmedi
neresinedir yesir
.
yabalısından karşı
karın altında çarşı
atılınca yarından
sevda inletir arşı
.
ciğerinden zarı var
dağlarında karı var
yağışın yere bakar
yerinde yukarı var
.
kavalında çalamaz
elinden de alamaz
yollarını kar tutmuş
buralarda kalamaz
.
ocak başına bakan
nehirle deniz kokan
kar tutmuş yollarını
yoktur niçine takan
.
uyuz olmuş kaşınır
kel yanından aşınır
dağlara kar yağınca
köylerde kim taşınır
.
güneşi var yok ayı
ocaklar şubat ayı
üşümezdin görünce
karda balaban ayı
.
Konya da üşüyeni
İzmir de döşeyeni
Kar yağdığa sevinse
Kocaköy aklayanı
.
Sümüğünden çekene
Sarkık buzu dökene
Neden sitem ediyor
Koca ömrün tükene
.
Karakıştan kalınca
Kar akıştan kalınca
Tam köşeli büküne
Karakış tan kalınca
.
Kartopu yapamazı
Havada kapamazı
Kuyuda kebabı kar
Sacında kapamazı
.
Kara pekmezi sevdi
Kardan pekmezi evdi
Kar şerbetinle görse
Karlı pekmezi devdi
.
Kara bastı mı kayar
Ertuğrul hoca sayar
Çanak çömleği bilmez
Ağzı yirmi dört ayar
..
Mani mani mas mani
Gönlümüzde has mani
Yüzümüzde gülücük
Gözümüzde yas mani
.
Bilemedim yolunu
En sağına solunu
Su gibi akışından
Yıkamadı çulunu
.
Yedi heceli değil
Söyleyeceğim eğil
Boşuna gitmez mani
Sana doğrudur meğil
.
Yan çalanı görünce
Yoğurt çalanı günce
Yalamaya başlama
Yerlere dökülünce