Mâni Şiiri - Dılovan Çakmak

Kaldı ki günah işlemeye
Öteberi zamanın peynir altı sularında
Düşmanı alt etmeye bir piyon,
Bir şaklaban ve küheylanla giderken
Gayet sıcak kanlı delilikleri ses tonlarımıza kadar eşlik edebiliyorduk
Otumtrak yemişler aşeren küheylan
Bir piyona şaklabanlığı çok görmüş
Şaklabanın hakkı şaklabana söylemleri ile cirit atan çocukları
Üç veya beş kuruşa paralarken ben
Atlarımızın kucağında iki nala
Bir hayli uçuk kaçışları sergileyebiliyorduk
Düşman Güneş geçmiş karşımıza
Sıcak alev toplarını yakalamaya cüretkar şaklabanımız
Uzaktan akrabamız Dolores’in ta kendisi
Piyon Salazar’ı topa tutuyorken
Küheylan Markus hala daha otumtrak yemişleri aşermeye devam ediyor
Ve
Ben rüyalanmış halde Parkinson
Olduğum yerde üç ters takla atıp
Adımlarımın parmak izlerini sırtımda taşımaya yemin etmiş olarak
Kahrolsun Yabani olmayan orman meyveleri’ne kafayı takmış
Babaannemin gelinliğinden koparmış olduğum bir paçavrayı anımsamış
O cesaret ile her birine tokatlar atmaktanda geri durmamıştım.
Alengirli bir gülüş saçarak güneşe
Sanki öpücükler ile kalbine mızrağı saplamış da
Kümes hayvanlarımı beslemeye
Lokomotiflerle beraber henüz geri dönebilirdim.
Doloresin eli yanmış
Salazar aynı piyon ve Markus hala aşeriyor iken yemişleri
Ben kıçı kırık bir iskemlede
Düşmanımı hala seyre dalabiliyordum.
Kaldı ki sevaplarımız.
Otururuz öyle.