Mangalda Çam Kozalakları Şiiri - Cevdet ...

Çam kozalakları
sereserpe gövdesinde ağacın
Islak ve nemli bedenlerine hücum ediyor güneş
ışık süvarileri kuşanmış kılıçlarını
kurutur sırtlarından süzülen teri
çıtır çıtır her nefeslenişleri kozalakların
yanık kokusu tüter yüreklerinden
hafifler bedenleri
rüzgar, matlaşmış saçlarını tarar
süsenler kayıp verdirmez belki kollarını
ama dökülür derilerinden parlaklık
gökte bulut kardeşliği bozulunca
bir umut doldurur kisvelerini
birkaç damla rahmet
can suyu aşılar kemiklerine
yeniden doğmak fikri hasıl olurken
bir anda kesilir gri
barış hakim olur yedi renkte
gökte kavisli bir çizgi
bulutlar selamlar uzaklaşarak birbirini
güneşe kucak açar asuman
çatılır kaşları kozalakların
ne sığınacak bir dulda
ne de kanatlarını gerecek koca bir kelebek vardır
bu ıslaklığın kuruması
kalan son nefeslerini de alır
çıt çıt çıt...
ç-ı-t ç-ı-t ç-ı-t...
yanar gövdeleri