zorlanınca küçük yol yürümekle
anneler sırtlanır evlat yükünü
dünyayı kaldırır bin bir emekle
fark etmez ki ona neyse yekunu
gecede kayarak dişini kırdı
dişlerin peşini süren olmadı
gerçeğinde anam düşünü kırdı
gece karanlıktı gören olmadı
giydiği elbise üç etek, önlük
utanırdı çocuk saf annesinden
kendinden utanır yazdığı günlük
isteyip durmakta af annesinden
meram anlatmaya dil bilmiyordu
tatlı dilden başka neyimiz var dır
izini kaybetse yol bilmiyordu
doğrulara Mevlam her zaman yardır
asıl mangal olan anne yüreği
yavruları için ölüme gider
annesiz olamaz evin direği
ayrılık rüzgarı tarumar eder
Osman Utkan
23.05.2013-kayseri
Kayıt Tarihi : 8.11.2013 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!