MANGAL KEYFİ
Bilenler bilir.Eski Türk evlerinin sofa denen orta salonlarında yada oturma odalarının ortasında çoğu zaman oval şekilde mangal bulunurdu.Ev halkı sabah evden işe gitmek için ayrılınca,akşamdan sobada kalan ateş bu mangala yerleştirilir,eğer ateş yeterli değilse üstüne odun kömürü atılarak ateşin gün boyu sürmesi sağlanırdı.Böylece evde kalan kadınlar ve çocukların üşümesi engellenir,fazladan sobada odun yakılarak para israfının önüne geçilmeye çalışılırdı.
Daha zenginlerin evlerinde şimdilerde adına şömine denen ocaklar bulunur ve buralarda yanan ateş sayesinde evde kalan kadın ve çocuklar,ocak önü sohbetleri yapar ve çocuklar oyunlarını oynar,derslerini yapardı.
Babaanneme bizim yörede Kıvırcık Ayşe derlerdi.Saçları kıvır kıvır,yazmasının altından taşardı.Her banyodan sonra onları özenle tarar,kimi zamanda yanlardan örerek belik yapardı.
Çok cevval kadındı babaannem.Mahalle gençlerinden evlenme vakti gelen gençlere hamamda kız beğenir,genç kızlara da koca bulurdu.Nerdeyse bizim semtin en ünlü çöp çatanıydı denebilir.
Ama sözünü esirgemez,dobra dobra ne söyleyecekse korkmadan çekinmeden söylerdi.O yüzden herkes babaannemle dalaşmaktan korkardı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta