Maneviyatsız Maddiyat Şiiri - Faruk Aksoy

Ve ben oldum o gün
ilk nefesle açıldı göğsüm
bilmez idim bunca derdi kederi
hıçkırıklara boğuldum

Güzel geçti seneler
döndü güneş döndü sema
Öğrendim konuşmayı
bir bir düştü takvimden yapraklar

Başladım okula
önüm arkam soba!
buldum bu ayazda kendimi
çaldı zil annem gelmedi

Sonra başladı zor yıllar
sanmazdım öncesini iyi o kadar
bir hata bu kadar insana batar
acından seneler geçse de bağrın yanar

Basittir aslında hata
İnsanlık kitabında vardır evvelden beri
bir insan bir insana kanar
acısı başkasından çıkar

Tam bilemezdim olanları
ama anlardım bir sorun olduğunu
gördüğümde o notu
babama diyemedim

Cansız beden var olmaz
Ruhsuz insan doymaz
Koparılan gül aslında solmaz
Senin bizi yorduğun kadar.

-ÖFA