Bizim acıları, ölümleri, nefretleri,
Anlatan şiirlerimiz oldu.
Keşkelerle dolu mısralarımız
Hayatımızda manasız yaralar açtı.
Selpakçı çocukları anlatmaya çalıştık,
Ya da günlerimizi, saatlerimizi,
Dertlerimizi anlatarak geçirdiğimiz,
Yemiş ağaçımızı.
Mısralarımızda aradık hayatın maneviyatını
Bir şişe rakıda mutluğun anlamını,
Aradık durduk yıllarca.
Aşkı aradık mavi ve yeşil gözlerde
Aramakla yetinmedik
Bulamadığımız gözlere şiirler, türküler yazıp
Günlerce kahrolduk.
Aradığımız şeyin aşk mı, sevda mı olduğunu
Anlayamadan kaybettik.
Aslında senin olmayan birşeyin kaybı,
Ağlatmamalıydı, üzmemeliydi seni ama...
Amalarla geçti gecelerimiz aylarca.
M aneviyatının sırrını arıyorum.
Ü züntülerle geçen zamanı mı bir kenara bırakıp
G eçmişe sünger çekip
E zelden beri ben seni seviyorum.
Kayıt Tarihi : 24.4.2004 14:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!