Mânevî saltanat Şiiri - Ömer Albayrak

Muhabbet varsa özde,
Bal akar tatlı sözde,
Gül açar, gülen yüzde,
Gündüz döner gece;
Kul sevmeyi bilince.

Baştan sona kâinat;
Mânevî bir saltanat.
Kulun ki: Hakk’a biat,
Çözülür her bilmece;
Iman kalbe girince.

Gerçek kemâle ermek,
Yaradan’a yönelmek.
“O” eşsiz “O” yüce “O” tek!
Sorulmaz nasıl? Nice?
Yücedir Yücedir Yüce! ..

Varsa akıl, hâfıza,
Başlar kadere rıza.
Seven katlanır naza,
Mîzan zor, Sırat ince,
Kurtarır “O” sevince! ..

Cemâl sarhoşu Ömer,
Dertli dolap gibi döner.
Mevlâ’yı tesbih eder,
Dilinde hece hece,
Binlerce, yüzbinlerce! ..