Manevi Babam Ahmet Tufan Şentürk'e

Baba, hastalık sana yakışmıyor,
Bak, daktilon da susmuş çalışmıyor.
Üzgünüz babacığım, çok üzgünüz,
Sessiz şiirlerin tadı olmuyor.

Toros çiçekleri boynunun büktü,
Manevi evlatların hepten küstü,
Senin, hoş bir bakışın bize lükstü,
Ayağa kalk, babacığım ayağa! ...

Geçmiş yazgımızla benzerlikler var,
Namertlerin kapısı, bize çok dar! ..
Kalk! .. Kolların baba boynuma sar,
Bundan daha güzel, dünyada ne var?

Gururun ecelden daha yakındır! ...
Şiire yazılan, senin adındır! ...
Ağlayan toroslar, senin bacındır,
Yollar kapanmadan, gidelim baba! ...

Toroslarda, tandır ekmek yiyelim! ..
Pınarlardan, soğuk sular içelim! ..
Dağı, taşı, ovaları gezelim.
Kalpte hasret varken gidelim baba! ...

Ahmet Tufan ŞENTÜRK koymuşlar adın
Öyle tatlısın ki, balda yok tadın! ...
Toroslar, selviler boynunu eğdi,
Bağlar bozulmadan gidelim baba.

(12.11.2001/ANKARA)