Manaya Bak Manaya! Şiiri - Cihat Şahin

Manaya Bak Manaya!

Onun ile eder iken din hitap
Bilir misin, niye indi son kitap?
Hatmederken, düşme artık da bitap,
Az biraz da, manaya bak manaya!

Bangır, bangır okursunda hep onu
Hiç demezsin, muhtevada ne konu?
Normal yapıp, sesindeki o tonu,
Az biraz da, manaya bak manaya!

Senden bunu, istemiyor Rab ama
İsteğine, kalıyorsun hep ama
Tahsis etme, Kur’an’ı da makama,
Birazcık da, manaya bak manaya!

Ara sor da, inmesinde ne murat?
Murat neyse, ona uygun et irat!
Bildiğinde, devam etme son sürat
Manaya bak, sen biraz da manaya!

Asıl gaye, yaşamakken ayeti,
Sen o şeye, mani ettin şayet’i
Madem bunu, emrediyor Hay kat’i
Makamı geç, manaya bak manaya!

Hoş gelse de, bülbül gibi şakımak
Pek hoşsa da, tecvid ile okumak
Demiyorsa sana “böyle oku!” Hak,
Tecvidi geç, manaya bak manaya!

Lazımsa da, onu düzgün kıraat
Murad-ı Hak, muhtevaya müraat
Edip sen de, bu murada itaat,
Daha fazla, manaya bak manaya!

O Kur’an ki, son İlahi yasadır
O yasa da, cümle mü’min nas’adır
Bu sözlerim, hama değil hasadır!
Eğer hassan, manaya bak manaya!

Cihat ŞAHİN
25.12.2022-İZMİR