NANAVGAT
Hazan yağmuru insanı üşütüyor
Yapraklar dallara küsmüş kopuyor
Cennet Manavgat'ım gül kokuyor.
Irmağı bu kadar mavi,sessizce akıyor
Dalda kuşlar, dans eden suya bakıyor
Toprak, güneşi sarmış,mis gibi kokuyor.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta