Manastırda Şiiri - Ahmet Emin Atasoy

o, meryem’i seyrediyordu gıptayla, bir yandan da ben onu,
nasıl da dalmıştı ikonaya, dalmış gibi denizine bir güzelliğin,
o gözlere bakıyordu - ışıl ışıl hayat dolu, şefkat dolu, aşk dolu,
o ellere bakıyordu - en duygulu dalları en beyaz bir çiçeğin,
o ak göğse bakıyordu - dimağını emziren en somut kutsiyetin,
o saçlara bakıyordu - melek dualarının nefesiyle kımıldayan
ve içini çekiyordu öyle gerçekçi, öyle yürekten, öyle derin…
aydınlık bulutlar gibi dualar tütüyordu baygın dudaklarından.
o hep meryem’e baktı, bakışlarıyla içti onu, sanki büyülüydü.
ben, nefes kesmiş, onu seyrettim kapanışına dek manastırın
çünkü kar beyazıydı, çünkü sarışındı, çünkü mavi gözlüydü
çünkü meryem’den daha güzeldi meryem’i kıskanan kadın.