Manasız Şey Yaşamak Şiiri - İsmail Güçtaş

Soğuk bir Sivas gecesinde,
devlet yurdunda,
Dinliyorum geceyi, börtü böceği...
Sessizlik yükseliyor hüzün kentinden,
Yorgunum, biten bin aşk cenginden...

Manasız şey yaşamak,
Hayattan, insanlardan zevk alınırmış,
Mutlu olunurmuş,
Masallarda, filmlerde...

Ben artist değilim,
Film çevirmedim hiç,
Masal da dinlemedim doya doya.
Bilmiyorum onun için,
Mutluluğu.

Ve ben,
Masal anlatmayacağım çocuğuma,
Film de çevirmeyecek çocuğum,
O da hiç bilmeyecek,
Mutluluğu...

Ve biz,
Gülüp eğlenmeden göçüp gideceğiz,
Saadeti maymunlara bırakarak...