topragin susuzluktan
cicegin topraksizliktan yandigi gibi yaniyorum sensizlikten
yasiyordum kendi halimde günese bakarak yildizlari sayarak seni tanimadan önce
ne günese bakar nede yildizlari sayar oldum senden baska hic birsey düsünmez oldum
hergece kapindan ayrilmaz oldum beni farkedesin diye ne maymunluklar yaptim avare oldum
bir gün kahvede sana birinin laf attigini duydum hemen onu oracikta yerden yere vurdum
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta