Manadır, Can ve Canan Şiiri - Murat Akbaş

Manadır, seni bana getiren...
Manadır, beni sana götüren...
Kimdir, diye düşünme;
İste ki bulasın, bulasın varlıkta...
Hiçbir mekanda bulamadım...
İnsanın içinde buldum...
Ne çok boş bakar insaniyet...
Ne az görürüz hakikati...
Şeriattan, tarikattan ve marifetten...
Geçmeden nerede bulasın hakikati...
Kim olursan ol tek başına olmaz...
İnsan-i kamil olmadan nereye gidersin...
Can hiç canansız olur mu?
O hep senledir ey can...
Sen neden değilsin cananda?
Ne çok bakarsın suretlere...
O ise dolu bakar...
Onun girdiği gönüle;
Hiç boşluk kalır mı?
Hadi girde görelim şeytan...
Boşluk yok ki...
Gönül kabul etsin...
Sen boşluk bırakırsan;
Nefiste girer, şeytanda...
Marifet hakikatte gizlidir...
Sır can, sırdaş canan...
Hadi gelde çık işin içinden...
Ben sendeyim, sen ben de...
Nedir bu ikilik?
Hadi bul tekliği...
Özünle, sözünle...