Manadan Beslendim Şiiri - Mustafa Turhan

İNSAN; Dünya, doğma, beslenme, büyüme, gelişme ve sonuçlanma yeridir, coğrâfik veya küresel olarak neresinden beslenirseniz oranın rengini şeklini vesairesin alırsınız. Kişilik ve ahlak denen doğrulanma da; kim veya hangi çevre ile iseniz o çevrenin veya o kişiliğin izleri bulunur sizde. Dünya da, kozmik alanda; son ve kamil din Muhammed-i olduğu için, dünya da zamanla bu uyuma ayak uydurmak zorunda kalacağından; Dünyanın ahlakı nın zaman içersinde Muhammed-i olması da kaçınılmaz bir sondur. Çünkü; Muhammediyet-in ahadiyetinden ten beslenmektedir. İnsanın beyninde de kozmik veya madde olarak, şu anına kadar gelişmiş haliyle, neler aldıysa, neler yediyse, neler ile doldurulduysa, hangi gıdaları, hangi varları veya varsayımları aldıysa, ondaki o gönülün penceresi olan o gözler ile bakarsa dünya da onun için, o dur. Dünya kimine göre bir mutluluk diyarı, kimine göre de bir felaketler memleketidir, bu da kişinin anlama, algılama ve anlayışına göre değişkendir. Anlama, algılama ve anlayış ta; tamamen nefsin istemi ve terbiye edilmesi ile yönlendirilebilir. Hatta ölüm denen olgu da kişinin bu anlayış ve kavrayışı ile yakından ilgilidir. Ölümü bir yok oluş veya tam tersi seyrin bir geçidi veya kapısı olarak kabul ederseniz onunla -ne ise -karşılaşırsınız. Niyet ön planda işler, başka bir deyişle hayat veya dirilik bir seyirdir. seyir de ne işlerseniz onu bulursunuz diyelim. Dünya düzenin de insanın asıl yerini alması, bakışlarının algısından veya algısının görmesinden geçmektedir.