Mana Masiva Şiiri - Yakup Onat

Sükût etmiş şu hissiyattan sıkıldım.
Hüzün yüklü bulutları görünce tâ yürekten seni andım.

Her şey bir başka güzel.
Caddeler sokaklar çıldırışta.
Ben seni anarım.
Nideyim ellerin gülüşlerin.

Sana neyi değişirdim ki,
Sevgimin farkında olsaydın.
Sana tutunuşumu kınardım.
Sen 'hiçliğmişsin 'gibi gelirdi.

Elimden, avucumdan kayıvermeni,
Bir güvercin misali,
Kaçıp gitmeni içerlerdim.

Oysa, sadece düşlerimdeydin,soğuk bir düş.
Ruhumun çırpınışlarını görmedin.

Bu alemi sevdiren sen.
Sevgiyi bulduran sen.
Pişmanlıklar içinde olan ben,
Hayırlarla andığım sen.

Kendime getiren sen.
Güzelliğin gölgesi ben.
Can içre can.
Seni tanımadan neciydim.

15 Aralık 2007