Mana-i ilahi... Şiiri - Yüksel Acar

Mana-i ilahi...

Korkuyorum vaktinde huzurunda olamamaktan taat için
Unutmuş olmaktan, yanılmış olmaktan
Sana sığınıyorum her daim Celalinden
Sessiz çığlıklarıma ses veriyorsun en derinlerden
"As-salatu hayrun mine'n nevm"; duymamak namümkün Allah’ım!

İnsanız ya; bazen yenik düşer şu beden uyku denilen nimetine
Sana gelmek isteyen kulunu hiç bırakır mısın uykunun yalan kucağına
Bir Saba öncesi şeytanın tuzağına düşmek üzereyken
Kaldırdın gaflet uykusunun girdabından garip biçare ruhumu
Yürekleri patlatırcasına, beynimde kopan sesle Allah’ım!

Ne çok şekilci olmuş insan ki ömr-ü zail
Hele hal-ü perişan hiç yakışmıyor Müslüman’a
Manayı çıkarınca eşyanın hacminden
Bomboş bir hiç kalıyor mabette de olsa insan
Huzuruna duran eşref-i mahlukatı manayla daim kıl Allah’ım!

Kabrin başında duran kibir abideleri
O toprakta bir tohum, sen üstte olduğun için midir bu halin?
Kulak ver, duy toprağın bağrından gelen feryadı
Fırsat bil aldığın her nefesi, etme ukubet kendine aslına dön
Affeyle bizi
Affeyle bizi
Affeyle bizi Allah’ım.